Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 351]

Nihil

Omverre moet het al!
omverre moet het, even
dat eeuwen staande was,
of eerst begon te leven:

de tijden zijn gekeerd,

eene andere eeuwe naakt,

die, blinkende, in den oost,

de menschen tegenblaakt!

Verwaanden! En, nochtans
zie 'k zonne- en maneschijven,
zie 'k sterren ongeroerd
en onveranderd blijven;

zie 'k menschen, goede en kwa,

hunne oude lompen aan;

zie 'k sterven, altijd voort,

en lijken henengaan.

Elk lijdt: omhooge, omleege,
onschuldigen, gestraften,
manhafte lieden, wijze,
onwetende, onmanhaften:

geleerde hanen ook,

die kraaien: ‘Alles moet

omverre!’ doen bijna

zoo Jan, die dom is, doet.

'k Zie één verandering:
de menschen loopen heden,
al 't gene omhoogehielp
onachtzaam afgesneden,

hun hoofd omleegewaards,

ten nieuwen val bereid,

den nieuwen afgrond in

van hun' hooveerdigheid!

17-9-1896.