Dichtwerken (deel 1 en 2)

[Eerweerdig hoofd, dat denken doet]

Marcke, 1885.

Eerweerdig hoofd, dat denken doet

aan voor- en nageslachten

van christenen, van kunstenaars,

van edele kunstgedachten!

Hoe diere en zijt ge ons allen niet,

die uwen geest verstonden,

en die, met hand en herte en moed,

hetgeen gij leert verkonden!

Hoe dierbaar zijt gij, moerpilaar

van heel een' tempelbouwte,

die storten zou, stondt gij daar niet

en steundet de edele voute!

Blijft staan dan, en laat groeien ons,

geborgen in uw' grootheid;

versterkt, verheft, bericht, beleert,

belommert onze blootheid.

En zeker komt de dag wel eens,

- hij daagt al, blijde en gulden, -

dat 't menschdom U betalen zal

zijne onbetaalde schulden.

[p. 217]

 

Dat 't menschdom U zal kennen als

 

van Godswege aangewezen,

 

om edel-, blijd- en meerder mensch

 

het menschdom doen te wezen!

 

 

 

Der kunsten werk en doel is dat,

 

des kunstnaars edele baken:

 

daar hopen wij, met U, naast U,

 

door U gesteund, te raken.

 

 

 

o Kunstnaar, God almachtig, werkt

 

dat wonder, dat wij vragen

 

vóór U geknield en hem in de oog

 

dien we in ons herte dragen.

 

 

 

Gebenedijdt al 't geen hem kan

 

verblijden en versterken,

 

zijne edele vrouw, zijn kinderen en

 

de kinderen zijner werken!

 

 

 

(Voor Baron J. de Bethune)

 

23-6-1885