Dichtwerken (deel 1 en 2)

[Hoe gauw is vijftig jaar in de eeuwigheid verslonden]

Hoe gauw is vijftig jaar in de eeuwigheid verslonden,
en voor zoo menig mensch schier nutteloos bevonden!

Maria, gij hebt ons, in 't loopen van dien tijd,

van 's werelds ijdelheid en 's vijands list bevrijd.

Wij danken U daarom, en loven uwe zorgen,
want Gij zoo lange ons hebt in uwen schoot geborgen,

en ons den weg geleerd, dien elkeen weten zal,

die naar den Hemel reist, dóór 's werelds tranendal.

De goedheid die Gij ons hebt moederlijk bewezen,
nu vijftig jaren lang, laat ze onveranderd wezen,

o onbevlekte Maagd, en zij de laatste vrouw

die Marcke ooit winnen zal aan uwen dienst getrouw!

1893(?)