Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 359]

CLXXXVIII
Eerw. heer Jules Verschaeve

15 Februarij 1898

De man, dien God ons gaf, ons nam,
van handen recht, van hert nog rechter,
bleef, vijandloos, een zegevechter
op al dat ooit hem tegenkwam.
Geen arbeid, geen geweld van lijden
en kon hem ooit het veld ontstrijden;
maar, blijgezind, zoo voer hij voort,
door niemand in zijn doen gestoord,
door niemand ooit in iets verwonnen
van 't geen hij had, om God, begonnen.
Hij stierf alzoo hij leefde: recht
van zin en ziele, in 't voorgevecht
des Heeren. 's Konings kruis hem loonde,
maar Christi kruis hij, sterk genoeg
als ridder Christi, liever droeg,
en 's Hemels loon zijn lijden kroonde.
Hij rust nu. Beste vrienden al,
wie is 't die 't hem ontjonnen zal
dat God hem gaf? Wie zal 't hem rooven?
Dat hij bestond, laat ons bestaan,
daar hij ging, laat ons henengaan,
den God getrouw, dien wij gelooven.