Dichtwerken (deel 1 en 2)

CXXVI
Eerweerde pater Ameet Vyncke

van Zedelghem,
als geloofzendeling gestorven te Kibanga in Opper-Congoland, op den 17 van Bamesse 1888

Gij zijt de vriend van God, die ouders, vrienden, magen,

die land en lieden, om Gods arme Zwarten liet,

in 't Africaansche veld. Wie zouder u beklagen,

die u, voor zulk een zaak, zoo vroeg gestorven ziet?

Gij zijt de vriend van God, nu meest nog, nu de vrede,

de rustdag u alreê verschenen is. Voortaan

geen lijden meer, geen angst, geen ongewissighede

van hangen tusschen lijf en dood meer uit te staan.

Gij zijt de vriend van God, gekozen tusschen honderden

duizenden, om Hem een boodschap hooge en groot

te dragen, verre weg naar 't erflijk afgezonderd,

naar 't weggeworpen kind, in 't zwarte land der dood.

[p. 302]

 

Gij zijt de vriend van God; Hij sprak, en gij, gij hoordet,

 

gij greept het vendel aan, als minnebode, en gingt

 

tot waar gij 't zwart geweld met levend licht doorboordet,

 

eilaas, dat op uw graf, uw heerlijk graf nu blinkt!

 

 

 

Vaart wel, o vriend van God; o onze vriend: genegen

 

waart gij ons Vlaamsche Volk, maar God was u veel meer,

 

veel meerder als uw land, uw tale en al: Gods zegen

 

zij ons door u, Ameet, verworven, vóór den Heer!

8 Mei 1889