Dichtwerken (deel 1 en 2)

CXXV
E.H. Victor van Coillie

20 Julij 1888

Hij, dichterlijk begaafd,

en heeft, in al zijn wegen,

maar op het waarlijk schoon

een wondrende oog geslegen;

en 't, in zijn eigen taal,

beschreven onbeschaamd.

Gods volk lag hem aan 't hert,

hij minde 't, en, bekwaamd

als Priester en als Mensch,

om met het Volk te leven,

heeft hij getrouwiglijk,

hem zelven 't Volk gegeven.

God loone 't hem, die weet

en weerdiglijk vergoedt

[p. 301]

 

hetgeen - Hij zegt het zelf -

 

men aan de kleenen doet.

 

Hij stierf! Onsterfelijk

 

blijft op deze aarde in eeren

 

zijn vreugdevolle ziel;

 

en, in het Huis des Heeren,

 

de loon die zulken loont

 

die, niet hen zelven, maar

 

den armen evenmensch,

 

met liefde nemen waar!