Dichtwerken (deel 1 en 2)

CII
Gustaaf E.J. de Jaeger

9 November 1886

Zoo men soms bij zomernachten

hooge omhooge een sterre ziet,

die op snelle vederschachten

schielijk door den Hemel schiet,

zoo zijt gij ons, die het leven

ons verblijddet meest van al,

schaars een stonde of twee gebleven,

Gustafke, in dit tranendal!

[p. 285]

 

Zegt, waar zijt gij, die zoo lieflijk,

 

alle leedzijn ons ontloecht;

 

gij die biddend, hemeldieflijk

 

hieldt uw handtjes zaamgevoegd

 

als gij zeidet: ‘Nader, nader,

 

kome Uw rijk?...’ En wij voortaan!

 

zuchten, met u zeggend: ‘Vader,

 

Vader, zij Uw wil voldaan!’