Dichtwerken (deel 1 en 2)

LXXXIV
Leo Clement

8 Januarij 1884

Zoo wordt het goud, in 't scherp geweld
des viers, geproefd en vrijgekweld
van alles dat bederfenis
omtrent hem, en geen goud en is.

[p. 272]

 

Zoo wordt de mensch, - gelukkig hij

 

die 't wel verstaat! - ten allen tij,

 

nu meer, nu min, in 't vier bedroefd

 

der kwellinge, en van God geproefd.

 

 

 

Hoe klaar en moet de ziel niet zijn,

 

die, losgemergeld door de pijn,

 

die uitgeleden, uitgeteerd,

 

wordt eindelijk Gods aanschouwen weerd!

 

 

 

Zoo waart gij, Leo, lijdend hier

 

zachtmoediglijk uw vagevier,

 

waardoor gij, uwe maat gevuld,

 

nu blinkt en eeuwig blinken zult!