Dichtwerken (deel 1 en 2)

LXXI
Karel Const. Sanderville

16 November 1882

Soldaten, die, nog jong, terwijl 't kardatsen dondert,

hun leven wagen, met 't moorddadig staal in d'hand,

die heet men helden, die vereert men, en bewondert:

voor eeuwig strekt hun naam tot eer van 't vaderland.

Waarom? En, is 't verdiend, wie zal dan die vergeten,

die brave vaders, die, voor vrouwe en kind, bereid

te sterven dag en nacht, hunne arme brokken eten,

niet wetend waar de Dood hen onvoorziens verwacht?

't Zijn helden dat: hun Vrouw, hun Kinders mogen toogen

hun aanzicht onbeschaamd; en die ze bedelen liet,

of weigerde, als hij kon, hun tranen af te droogen,

verdiende, neen, den naam van mensch noch christen niet!