Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 113]

Antwoorde aan een vriend

Nooit en streelde er mijne wangen

traan zoo dierbaar en zoo lief

als die ik heb opgevangen

in de plooien van Uw brief,

zoenend hem zoo menigwerven

eer dat ik nog tenden was,

vreezende eerder hem te derven

hoe ik snel- en snelder las.

Ja, een kind dat blijve Uw herte,

schoon al 't ander manlijk zij,

ende, vriend in vreugd en smerte,

heb ik U, zoo hebt Ge mij.

Hebbe God ons boven allen,

hebbe Jesus ons getween!

Laat al 't andre, moet het vallen,

't valle! Jesus blijve alleen!

13/14-7-1858