Gezelle Brevier

[p. 42]

Consummatum est!

Zoo ellendig zijn,

en geen zonneschijn

ooit mijn huis instralen;

nooit geen' asem halen,

dat 't geen wee en doet!

Roert mij hand of voet

iemand,... tieren! Willen

en niet kunnen stillen,

ai mij! deze pijn!

Ach! en... ach! en... ach! en... ach! en

zoo ellendig zijn!

Liever ware ik dood

als, in stervensnood,

zooveel duizend werven

her end weder sterven

zonder vrij te zijn,

ai! van deze pijn:

'k heb genoeg gebeten...

'k wil het leste weten

van dit daaglijksch brood!

Ach! en... ach! en... ach! en... ach! en

liever ware ik dood!

[p. 43]

 

Wie en klaagde er niet?

 

Was er ooit verdriet

 

erger als het mijne?

 

Was er immer pijne...

 

‘Consummatum est!’

 

Een', aan 't kruis gevest,

 

hoore ik tegenspreken,

 

hoore ik zielebreken,

 

in zijn stervenslied!

 

Ach! en... ach! en... ach! en... ach! en

 

Hij en klaagde niet!