Werken. Deel 6

Onuitgegeven en verspreide gedichten; Mijne levenswarande; Bloemen op een graf II

[p. 155]

Aan Ernest van Dijck

Als gij zongt, waar 't ook mocht wezen,

bij welk volk op 't waereldrond,

Hingen allen, veelmaal duizend,

opgetogen aan uw mond.

Onlangs liet g'uw stemme hooren

bij den stam waaruit gij sproot....

En geen lied hebt g'ooit gezongen

Dat zoo diep is doorgedrongen.

Ieders hart is opgesprongen,

't Klinkt nog van miljoenen tongen:

‘Zoo wordt onze stam eens groot!’