Werken. Deel 5

Onuitgegeven en verspreide gedichten; Mijne levenswarande; Bloemen op een graf I

Aan mevrouw Mössly

Mijn Lotje had een stuk papier bewaard,

Waarop ik lees dat gij vandaag verjaart.

Op mijne ziel, ik had het wêer vergeten.

O die poëten, die poëten!

Nu springt mijn hart wel zeven voet

Omhoog in mijn gemoed,

En wat ook andre menschen

U mogen wenschen,

Ik roep U enklijk toe: ‘Blijf, blijf zooals gij zijt,

Gelukkig en benijd,

[p. 184]

 

Bevallig en bemind, in gaven nooit volprezen.

 

Zoo moge de onwaardeerbre schat

 

Van goedheid dien uw hart bevat,

 

Hoe zeer gij hem verkwikt, toch nooit ten einde wezen!