Werken. Deel 5

(1908)–Julius de Geyter– rechtenstatus


Brugge bij nacht Aan August Michiels. Vriend u riep mijn telegram: 's Avonds, 's avonds moet ge reizen Naar de stad der Volkspaleizen, Naar de wieg van onzen stam!
[pagina 146]
't Is bij nacht en maneschijn Dat ge Brugge rond moet varen, Als er reuzenschimmen waren, En de dwergen slapen zijn. 't Is bij maneschijn en nacht Dat ge Brugge moet doorkruisen, Als er zware stemmen ruisen: ‘Wat verval van zooveel macht!’ Als geen kloosterklok er klept, Als g'er beedlen ziet noch geeuwen; Maar uw ziel de heldeneeuwen En d'aloude kunst herschept. Als het bleeke hemellicht Blikkert op de torentransen; Als het hoog' en 't schoone glansen, En het laag in 't donker ligt. Als van ieder grijs gebouw, Brokklend Steen of Vrijheidstempel, Kunstwerk van den echten stempel Afsteekt op het hemelsblauw. Als de stille, kille maan Over gevels, tinnen, kruinen Weemoed spreidt, als over puinen Waar de dood is doorgegaan. Vriend, het is bij heldren nacht Dat ge Brugge moet aanschouwen, Dat ge Brugge moet herbouwen In zijn grootheid en zijn pracht!