Een nieu gheestelijck lietboecxken, twelck noch noyt in druck gheweest en is wt den Ouden ende Nieuwen Testament ghemaeckt
(voor 1592)–Soetken Gerijts–
Auteursrechtvrij
[pagina 243]
| |
ICk heb bedacht, een liet volbracht
Adams gheslacht, is boos dit acht Ga naar margenoot+
Heer geeft v cracht, dees ionge bomen
Ten is geen gloos, die mensche broos
Van ioncheyt boos, bloeyende roos Ga naar margenoot+
Tis perikeloos, int leuen dus te comen,
Strijt tegen tvleesch doch als die vromen Ga naar margenoot+
Die lust der ioncheit die moeten wy vlieden
O ioncheyt fijn, verstaet wel mijn
Het moet so zijn, al ist v pijn
Het herte dijn, moet ghy besnijden.Ga naar margenoot+
2 Daer gelt nu geen wtwendich besneen
Nae Jootsche seen, die wet is heen
Nae Christus reen, so stelt v ganghen
Aensiet die wet, sy was gheset
En mocht geen smet, wech nemen net Ga naar margenoot+
Maer Christus bet, laet ons hem aenhanghen,
Die Joden offerden met verlanghen, Ga naar margenoot+
Twtwendich en ghelt nu waer sy haer toe gauen,
Niet op dees huer, haer offer met vuer
Noch beesten duer, maer alleen puer
Een nieu creatuer int doopsel begrauen. Ga naar margenoot+
3 Die nieu herboort begint soot hoort
Na Christus woort, dringt altijts voort
| |
[pagina 244]
| |
Ga naar margenoot+ Na denge poort, die leyt totten leuen
Den wech is breet, van dien ghy weet,
Ga naar margenoot+ Waer toe sy leet, want die propheet,
Die Esdra heet, die heeft het beschreuen
Die reden van den Enghel ghedreuen,
Ga naar margenoot+ Van dien comtp int Christus Euangelij verhalen,
Nu wilt doch gaen, die rechte baen,
In welcken staen, geen cromme paen,
En laet v raen, oft ghy sult dwalen.
Ga naar margenoot+ 4 Ick rade v laet, v leuen quaet
Liefde aenvaet, doet charitaet,
Al na den raet, van die schriftueren,
Die wet voorseyt, haer ganck sy heyt
In lieft sy leyt, hoort dit bescheyt
Neerstich arbeyt, als v ghebueren,
Dat ghy den behoefigen hebt te stueren
Ga naar margenoot+ Voor al haer die den Heere vresen,
Wier heeft gerooft, met handen nu slooft
Geeft diet behoeft, niet en vertoeft
Ga naar margenoot+ Ghy die gelooft, wilt barmhertich wesen.
5 Neemt eens een keer na Syrachs leer
Ga naar margenoot+ Al tot den Heer vertrect niet meer,
Staet niet te seer, op die genacy des heren
Bekeert v doch, beginnet noch
Ga naar margenoot+ Eer ghy roept och, Int helsche croch,
| |
[pagina 245]
| |
Kent ghyt tbedroch, van Babels leere
So en helpt daer staet niet langher vermeeren,
Met geen twee wegen en machmen dat claerlijck Ga naar margenoot+
In gaen dat tant, Hebt ghy tverstant
Scheyt v wt, want, die een hoer aenhangt Ga naar margenoot+
Die is een geplant, met haer openbaerlijc
6 Wie hem afkeert, so schriftuer leert Ga naar margenoot+
Liefde hanteert, wort gheblameert
gepersequeert, ter werelt moet hi schreijen Ga naar margenoot+
Die som moet of, van huys en hof
Dit is al grof, voor Adams stof,
Segt hy noch lof, nae sulcken afscheyden
Soo staet hem die eeuwighe vruecht te verbeyden, Ga naar margenoot+
Daer den Apostel niet by en wil achten Ga naar margenoot+
Oock al dat lien, Ter werelt ghesien
Hier in verblien, haer die daer vlien
Aenmerct toch dien, wat sy verwachten.
7 So neemt me ghy, v cruys op dy Ga naar margenoot+
En volghet bly, die v maeckt vry,
En wilt gheen bry, met Esau eten, Ga naar margenoot+
Die schrift vertelt, den text vermelt
Hy quam ontstelt, moet wt het velt,
Den brij ghewelt, was haest ghegeten
Daer mede verco[...]t hy so wy weten
| |
[pagina 246]
| |
Sijn eerste gheboorte dat die weynighe deden
Om cleyn profijt, so dede hijt
Hy was dat quijt, in corter tijt
Wat ist iolijt, alst is voorleden.
8 Oock dat verdriet, wat isset siet,
Alst is gheschiet, so isset niet
Hierom en vliet, v cruys niet te dragen
Ga naar margenoot+ Wy moeten claer, op nemen daer
Ons cruys voorwaer, en volghen naer
Christum eerbaer, en desen daghen,
Oft wy en mogen hem niet behaghen
Ga naar margenoot+ Noch zijn discipel werden daer en bouen.
V vleesch versaect, dat geestelijc smaect
Ga naar margenoot+ Na themels snaect, v troost dan naect
Den rou ooc laect, al wort ghy verschouen
9 O Princen groot, heft op v hoot,
Want in den doot, zijn wy weer bloot
Door het aenstoot, vant sondich becoren
Maer zijt noch vroet, laet den hoochmoet
Doch metter spoet, geeft v tot boet,
Laet Christus bloet, in v niet verlooren
Ga naar margenoot+ wie in wil gaen moet worden nieus herboren
Laet ons die bose natuere bedwingen
Ga naar margenoot+ Den Heere vreest, die v gheneest
Patientich weest, doch in tempeest
En laet dat beest, vant goet v niet dringen.
|
|