Het veerhuis

[p. 81]

Vreugde in Holland

Vreugd is het in de groote wei te staan,
- water en bloei en lucht zoo ver men ziet -
het oog speurt hoe de vogels over gaan
en wet zijn scherpte aan een vrij gebied.

Vreugd is het, om waar levend water vliet
te zwemmen, wijd de armen uit te slaan:
dan tint'len de gedachten - men geniet
hun sterke stroom zoo vrij te voelen gaan.

En vreugd is in de liefde, gaaf en frank,
voor wie het hart zich koos tot zijn gezel,
de bloei der verten in elkanders oogen -

Maar schoonste vreugd, als dàn des harten dank
zóó diep is, dat het op de zuiv're wel
der eigen taal vanzelve wordt gebogen.