Het veerhuis

[p. 28]

Herinnering

Voor mijn Vader.

De geur van kruizemunt waait over, -
ik zie mijn vroege kindertijd,
de wei, het slootje en zijn toover
van koelte en doorzichtigheid.

Water en de geheimenissen
die voor het turen opengaan,
scholen van kleine, snelle visschen
in vlucht en onbeweeg'lijk staan.

En planten, fijn vertakt en zwevend,
in heldere rechtstandigheid
beneden in de diepte levend
of op het water uitgespreid.

Spelen, maar met een eerste ontwaren
van d'onvervreemdbaar eigen aard -
O spiegeling - na zóóveel jaren,
heb ik het alles gaaf bewaard?