Dichtwerken

[p. 128]

Naar de Natuur.

Ik zie een graf gedolven

Op 't kerkhof te Bloemendaal

De lijkbaar staat te wachten

Vlak bij het kerkportaal.

De schooljeugd - het is vakantie,

Iets zeldzaams in de week,

Maar Meester is uitgetogen

In 't zwart, met een grooten steek -

De schooljeugd, - zij vindt haar genoegens

Op 't kerkhof als overal -

Loopt saam: er wordt begraven,

Dat is een aardig geval!

[p. 129]

 

Zij komen, nieuwsgierig, en kijken

 

En keuvelen met elkaêr.

 

Zij klimmen op 't hek van het kerkhof

 

En duikelen over de baar.

 

 

 

Zij peilen den gapenden grafkuil

 

Met onbezorgden zin,

 

De een zegt: Het is een diepert!

 

En de ander: Durf jij er in?

 

 

 

Een derde neemt een vuistvol

 

Van 't opgedolven zand,

 

En laat het als een fonteintje

 

Weer vloeien uit zijn hand.

 

 

 

Nu gaan ze krijgertje spelen

 

Rondom het open graf;

 

Ook ranslen twee vechtersbazen

 

Elkander eens eventjes af.

 

 

 

Maar Teunis zit met Klaartje

 

Al op den grafkuilrand,

 

Naar 't schijnt, een deuntje te vrijen

 

Op kinderlijken trant.

 

 

 

Zij spelen - in verwachting

 

Van 't geen er komen zal;

 

Daar wordt er een begraven,

 

Dat is een aardig geval!

[p. 130]

 

Zij spelen - daar nadert langzaam

 

De staatsie het wachtend graf....

 

Zij steken de hoofden te zamen,

 

En nemen de petjes af.

1858.