Het triumph-hofjen Iesu Christi ende Marie
(1633)–Pieter van Gelre–
Auteursrechtvrij
[pagina 36]
| |
Op de wijse: Si tanto gratiose, &c.
KOmt laet ons tot de steenen
Calvarien gaen, om daer te sien een vrouwe,
Seer jammerlijcke weenen,
Stort tranen, van een al te groote rouwe,
Haer eenich kindt // Dat sy bemindt
| |
[pagina 37]
| |
Is deerlijck opgehangen,
Tusschen twee Boosten,
Dus laet ons haer met troosten
Onder-vangen.
2. Ey siet hoe sijn dees berghen,
En heuvelen, besprenckelt met sijn bloede,
Door het onmatich tergen,
Dat hy hier leedt van so veel snoo' verwoeden:
Helacy! maer // En sien ick daer
Van verre geen gedruyse,
Ach 't is haer Soone,
Die noch in doodts vertoone
Hanght aen 't Cruyce.
3. Ioseph van Armathije,
Is besich om den Heere af te laten,
En hy die in voortijen
By nacht, van vrees, met Christus nau dorst praten,
Slaet nu sijn hant // Oock aen de kant
Van 't Cruys, om het t'ontbinden,
En haer te geven,
Daer nauwelijcks is leven
In te vinden.
4. Wie van ons sal haer, vanden,
Wie sal soo kloeck zijn, om haer aen te spreken,
En sullen onse banden
Van medelijden, niet aenstucken breken?
Gelijck men siet // Dat na gheschiet
Aen Magdaleen terzij'en,
En oock Iohannis,
Daer sy nu nimmer van is
In dit lij'en.
5. O alderdroefste Moeder
| |
[pagina 38]
| |
Maria, wilt u hert een weynigh stercken,
V Soone is ons Broeder,
Hy doet dit om ons saligheyt te wercken,
Dit ongeluck // Sal onse druck
In eewicheyt versachten,
Dus laet u ziele
Van rou soo niet vernielen
In onmachte.
6. Denckt dat wy alle waren
Vervallen, en verschoven door de sonde,
En hier door zijn de hayren
Van onse hooft, weer in een pruyck gebonden,
Hy heeft nu weer // De grootste eer
Ons Vaders op doen rechten,
En al de graven,
Ons onder aerdtsche slaven
Heel doen slechten.
7. Ick weet wel dese smerte,
Doorsnijt u ziel gelijc een swaert met droefheyt,
Maer denckt in uwe herte,
Dat in dit werck sijn aldergrootste proef leyt,
Dus droeve Maecht // Soo seer niet claecht:
Want hy die op u schoot leyt,
Doet al ons qualen,
Verbaest ter hellen dalen
Nu hy doodt leyt.
|
|
