Wapenboeck ou armorial de 1334 à 1372. Deel 1. Poésies héraldiques

[p. 74]

[p. 75]

Rudolph van Nydou

⁺ Voir eyn clooster dair ich quam,
Dair ich voir wair dat wael vernam,
Dat dair gheselscaft was van vrouwen,
Ich ghinc dair in inde wilde scouwen
Of mich yemant dair erkente.
Eyn edel maecht mich daer nente,
Inde vraechde mich wane dat ich queme,
Of ich erghent yet verneme
Goeder meren in eynich lant.
Ich zeide hair hoe ich were gesant
Inde wat bootscaft dat ich dreve;
Doe hiet si my dat ich bescreve
Eynen ritter hooch ghemoet,
Die dicke siinre vianden bloet
Durch die wapen heeft doen vlieten.
Zi sprach: en lati nyet verdrieten
Dattu sinen lof erkundes
Ofter sine ritterscaft ghegrundes;
Zo moochstu van hem wonder spreken:
He kan duer hurten inde duer breken

+ Pl. XXX.

[p. 76]

 

Ritterliic der viande scaren.

 

Over meer heeft he ghevaren

 

In Griecken, in Prusen inde in Spangen;

 

Ind in dat keiseriic van Aelmangen

 

Heeft he mit wapen veel ghedaen.

 

Siin moet heeft manheit wederstaen

 

Tot menigher anxteliker ure;

 

He is vrunde hulpe inde groosse sture

 

Inde steit inder noot in staden.

 

Siin vianden siin van hem beladen;

 

Want he si mit manheit dick verheert

 

Ind hair bloet duer wapen reert,

 

Ind dick brinct in zware noot.

 

 

 

Ziin wapen siin van kele root,

 

Dair eyn stake lanx duer veert

 

Sabel ind gold ghesparreert.

 

Nu zo nem des helmes wair:

 

Eyn convertuer van roder vair,

 

Geliic der bannyer ind den scilde;

 

Dair boven op zo staet eyn bilde,

 

Als eyn hooft van eynre vrouwen,

 

Dat dick met wapen wart verhouwen

 

Ind onghebroken niet en bliift.

 

Wair men sturmt striit of kiift,

 

Dair acht he cleyn der viande drou

 

Greve Rudolph van Nydou.

 

Nydou! Nydou! is siin kry

 

Dair men zal erkennen by.