Wapenboeck ou armorial de 1334 à 1372. Deel 1. Poésies héraldiques

[p. 71]

Greve
Willam van Hennegouwen

⁺ Van miinre vrouwen keerdich toe,
Inde quam eyns morghens vroe
Voir eynen wait aen eyn ghevilde,
Inde vant eyn lieflic wiiflic bilde,
Der ich ghewoech deser mere.

Zi sprach: Zo weys ich eynen here,
Die des heeft verdienet wal,
Dat men hem billic malen sal
In miinre vrouwen kamenade.
Zo meniche ritterlike dade
Heeft he ghedaen in sinen leven.
En werd he niet dair in gescreven
Zo ward hem ongheliic gedaen.

+ Pl. XXIX.

[p. 72]

 

Die hem der ritterscaft verstaen

 

Gheven hem zo hoghen priis,

 

Weer ich der ritterscaft so wiis,

 

Dat ich die kunde zo rechte grunden,

 

Ich wolde van hem wonder kunden,

 

Wie he weder gewan siin lant,

 

Dat he geweldich binnen vant

 

Siinre viande veel ende onversaecht,

 

Die werden doch dair uut verjaecht

 

Bi siinre groter manlicheit.

 

 

 

He kan der wapen arbeit

 

Mit hogher kunsten wael bewaren;

 

Siin hant heeft in der viande scaren

 

Duer wapen menich liif ghewont;

 

Siin herte is al upten gront

 

Van rechter duechden vol gemeten.

 

Vrou eer heeft dair in beseten

 

Gheweldelic eyne stede.

 

Milde trouwe ind scaemde mede,

 

Die kan he al mit tuchten laven,

 

Manheit is bi hem verhaven;

 

He heeft bi sinen tiden,

 

In anxtelicken striden,

 

Siin liif zo ritterliic geneert,

 

Inde die stride siin sulc verweert,

 

Altemael bi siinre scout.

 

He dar zilver inde gout

 

Inde have mildeliken geven,

 

Inde leit wael eyn heren leven,

[p. 73]

 

Inde is te mael in duechden riic.

 

Wair veel der heren siins geliic,

 

Die werelt souts te beter siin.

 

 

 

Van golde ghevet lichten sciin

 

Siin seilt, siin wapencleit, siin vane:

 

Vier lewen climmen dair ane,

 

Twee van sabel inde twe van kele.

 

Dit is he die ich di bevele

 

Te scrivene sine menlicheit.

 

Van robiin eyn riieke croon steit

 

Up siin helm, dats zeker waer;

 

Eyn convertuer van witter vaer

 

Lustelic ind wel gedaen;

 

Dair boven op so ziet men staen

 

Van pawen spieghel eyn riken quast.

 

God hoed siin liif in eren vast,

 

Want he in duechden is bekant.

 

 

 

Henegouwen inde Zeelant,

 

Hollant, Vrieslant dat is siin.

 

Gelre, dat sech der vrouwen diin:

 

Dees heeft, mit ritterliken daden,

 

Wael verdient der kamenaden

 

⁺ Dat si hem dair in bescrive.

 

Van dien wonnentliken wive

 

Nam ich doe oirlof ind keerde dan

 

Die my had gepriist den man.

+ Pl. XXX.