'k Wil rijmen wat ik bouw

Dirk Smits (1702-1752)
Op Hellevoetsluisaant.

Het weerloos weergors lag in 't ziltig nat bedolven,

Onwaard en ongeacht, verborgen voor het oog,

Doch beurde, door 't beleid des Temmers van de golven

In 't eind het natte hoofd allengskens naar omhoog.

[p. 110]

5

Het oude Hellevoet, dat licht zijn naam ontleende

 

Aan 't oude Helium, verdroot ook 't waterkruis;

 

Dus stichtte 't, wijl zijn land alom om aantocht steende

 

Daar zijne waterkeer en noemde 't Helvoetsluis.

 

Toen viel het nut belang met noeste vlijt aan 't slaven,

10

En bouwde hut en huis voor land- en waterliên,

 

Voltooide dijk en kaai en groef een brede haven,

 

Om moede vloot na vloot een rustplaats aan te biên.

 

De Zeeraad aan de Maas liet hier 't gezicht nauw spelen,

 

Of sticht er magazijn, scheepstimmerwerf en dok,

15

Herstelt en bergt of bouwt hier zijne zeekastelen,

 

Wat toen zijn waakzaamheid en voorzorg herwaarts trok.

 

Het raadgezantschap uit het hof van Hollands Staten

 

Herschiep door wal en vest met wijze zorg en trouw

 

't Gehucht in eene sterkte, om 't open land te baten.

20

Het richt er 't tuighuis op en voorts hun lustgebouw.

 

Sinds heft hier ook Gods kerk haar schedel naar de wolken

 

En blaakt van heilig vuur om God ten dienst te staan.

 

Hier krielen straat en gracht van allerhande volken,

 

Daar voert de snelle stroom de vloten af en aan.

25

De loodsboot doet deez' reê staag schip op schip ontvangen,

 

Vanwaar de binnenloods 't voert over 't Hollands Diep.

 

Men zag Oranjes prins hier naar zijn ga' verlangen,

 

Toen haar de huwelijkstrouw uit vaders rijkshof riep.

 

Het oost- en westerhoofd, op rijswerk, zoden, palen

30

In 't breed Flakkeenat als twee armen uitgespreid,

 

Gelukt het menigwerf Brittanje's vorst te onthalen,

 

Ook 't koninklijke kroost van zijne majesteit.

 

Men heeft hier voorts 't bezoek van rijksgezanten, heren,

 

Kooplieden, reizigers, en wat men vroeg en spa

35

Met sloep, paketboot, jacht en schip ziet gaan en keren.

 

Zelfs is de rede 't veer naar 't ver Batavia.

 

Al staat dan Helvoetsluis, hoe eng, hoe klein van leden

 

De tomeloze storm en 't zeegeweld ten doel,

[p. 111]

 

Het wijkt geen menigte van ruimbemuurde steden

40

In scheepvaart, sterkte, moed, en bezig koopgewoel.

 

Zulks voedt en stijft de beurs der nijvere burgerije,

 

Wie 's hemels zorg tot heul, tot hulp en heil gedije.