'k Wil rijmen wat ik bouw

Titia Brongersma (?-?)
De lof van Assenaant.

Roemt dan Achaia nog op 't trotse bos Stymfaal?
Ik roem veel meerder van de Asser hoge eiken.
Geen Tempe (schoon ze haar lof doet steigeren in Thessaal)
Of Lyceose berg, noch Pergus kan bereiken
Dit lustprieel, waarin Astrée haar adem schept
En uit de bronaêr met de Drentse Themis lept.

Waar 't dartel weelderig loof zich breidelt top in top,
En waar men Philomeel de kruinen ziet bespringen,
Wanneer de zoete lent' doet gorgelen haar krop
En op de topjes laat haar eigen velddeun zingen,

[p. 101]

 

Waar 't lommerige woud de nimfjes strekt tot dak

 

En kranst hun hoofden meer als Dafnes lauwertak.

 

 

 

Laat Sperchius vrij met populieren kroon

 

Zich pronken, die de zoom van zijne vliet doet groeien,

15

Laat Pan de pijnboom mee verheffen tot zijn troon

 

En Syrinx' rietpij p op zijn akkers maar doen loeien,

 

Het schelle keeltje van de Asser nachtegaal

 

En 't bloemrijk dal verpocht en dooft het allemaal.