Lichtmis
Diep in het merendeel van de mensen sluimert het verlangen een lichtmis, een losbandig tiep, een losbol te zijn. Voor geval het zover komt, is het handig om te weten wat een lichtmis precies is.
Maria-Lichtmis is het kerkelijk feest der reiniging van Maria, op 2 februari. Het feest is ingesteld in de middeleeuwen, toen de Maria-verering hoogtij vierde. Het heette toen ‘Lichtmesse’ ofwel ‘Vrouwendach’. Die dag begon met een mis, waarbij op het altaar honderden kaarsen werden ontstoken. Daarna was er een processie door de woonplaats, waarbij ook iedereen een brandende kaars droeg. Zat die processie er eenmaal op, dan was het feesten geblazen. Iedereen naar de kermis en de kroeg; ook de dienstboden kregen vrij en maakten er een vrolijke nacht van, zodat het ‘Lichtmisfeest’ meer de functie van bezoedeling dan van reiniging had. Men gebruikt nu nog het werkwoord ‘lichtmissen’ voor feestvieren, zich aan uitspattingen te buiten gaan.
Overigens wordt het woord lichtmis niet alleen voor vrouwen gebruikt (verwar het overigens niet met lichtekooi), integendeel: een lichtmis is eerder een geraffineerde meisjeslokker, een maagdenverkrachter. Het was vooral een woord voor negentiende-eeuwse studenten, rijkeluiszoontjes, die altijd feestvierden van het geld van hun vaders.
Als ik dat allemaal hoor, dan zie ik er geloof ik toch maar weer van af de geheime wens te koesteren een lichtmis te zijn, hoewel, je weet het maar nooit, de bal kan raar rollen en is rond, je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt of een lichtmis zijn maagd.