Twee vliegen in een klap
Wolffers sliep nog steeds toen Hanna in het hotel terugkeerde. Zij ging op een stoel zitten en probeerde op een verhelderende gedachte te komen. En ook zij haalde het meisje terug in haar geest, de woedende blikken gevoegd bij de gebiedende manier waarop zij Franske naar haar hand zette.
Zij schakelde de laptop in en tikte de gegevens die zij verzameld had op. De inspecteur had zich toeschietelijker getoond dan de burgemeester. Het leek erop alsof degene die haar gewurgd had, geen andere bedoeling had dan haar van het leven te beroven. Een afrekening? had zij gevraagd. De inspecteur wist het niet. De politiearts moest haar nu eerst verder onderzoeken.
Een fotograaf arriveerde en begon met zijn werk. Verhallen en de pastoor stapten in de auto van de burgemeester. Ook de andere toeschouwers maakten aanstalten naar huis te gaan. Hanna bleef over, als enige toeschouwer. Zij bleef toekijken tot het lichaam tenslotte op een brancard werd gelegd. Het resolute gebaar waarmee de hoes werd dichtgeritst, maakte haar verdrietig.
‘Ik zou ook maar naar huis gaan,’ zei de inspecteur. ‘Hoe kwam u trouwens zo snel hier?’
‘Ik ben hier om een stuk te schrijven over de bloedende madonna.’
Hij keek haar aan en glimlachte vermoeid. ‘Dan kunt u nu twee vliegen in een klap slaan.’
Hanna zag de woorden op het scherm verschijnen. De moord in Uffel, in verband gebracht met het bloedende beeldje, zou de aandacht mobiliseren van de media. De voorsprong die zij op andere journalisten had, kon niemand haar afnemen. De avond-
Auteursrechtelijk beschermd