Doorgaans was haar leven gevuld met afspraken, opdrachten aan haarzelf, het bedenken van plannen. Zij wist daarom wel hoe zij verder moest, maar alleen al het idee dat zij de man nog eens zou moeten aanspreken, vervulde haar met weerzin.
Op de krant kreeg zij de opdracht de wacht te betrekken bij een benzinestation. De oliemaatschappij die het beheerde, wilde een boorplatform in zee laten zinken. Dit zou kunnen leiden tot een milieuramp. Een boycot moest deze zien te verhinderen. Als een spaarzame automobilist zich ondanks alle oproepen in de media bij de pomp zou melden, moest Hanna naar zijn beweegredenen vragen.
Nooit had zij zo'n drukte gezien op een benzinestation. Stuk voor stuk vroeg zij aan de chauffeurs waarom ze hier ondanks de boycotactie benzine kwamen kopen. Het merendeel antwoordde dat hun tank leeg was.