gekregen bij het gerenommeerde kantoor te komen werken. Maatschappelijk succes gepaard aan de zekerstellingen in zijn leven. Voortbestaan naar twee kanten.
Maar het was alweer zo lang geleden dat hij met tassen smeet, de krant in de lucht gooide, haar vastpakte en naar de auto rende opdat zij maar zo snel mogelijk een restaurant bereikten om het te vieren.
Haar optilde en naar bed bracht, uit vrolijkheid.
Zij waste haar gezicht en maakte zich op. Merkwaardig dat ze dat deed nu ze naakt was. Alsof ze zich voorbereidde op een optreden. Maar dat zat er niet in.
Beneden liep Frits door het huis.
Zij ging naar de trap en riep hem.
Hij schreeuwde wat er was. Hij werkte in de tuin. Moest zich eerst schoonmaken voor hij de trap op kon. Wat kan het me schelen of je onder het gras zit, dacht ze. Straks zit het gras op mijn lijf geplakt en gaan we samen onder de douche. Desnoods houd je je kaplaarzen aan. Als je het leuk vindt.
Frits ging de tuin weer in, sloot de keukendeur achter zich.
Wat vond hij leuk? Wat vond hij nú leuk? Wat voor soort ontspanning zocht hij tegen de dossiers met voor zijn cliënt belastend materiaal?
Het was zijn ambitie die hem de tas deed neersmijten in de gang. Als een schooljongen, maar meer genegen om de tas onmiddellijk weer op te nemen. Zijn behoefte de top te bereiken. En nu ging hij inderdaad over lijken. Was hij maar officier van justitie. Dan stond hij altijd aan de kant van de rechtvaardigheid en kon hij Melgers ten overstaan van nieuwe generaties aanklagen, ten voorbeeld stellen, verbindingen trekken tussen deze schoften uit het verleden en de dingen die nu overal gebeurden. Het opkomend fascisme in de schaduw van de adelaar. Toespelingen, voor iedereen duidelijk.
Maar Frits was advocaat. Hij had zich in dienst gesteld van de duivel en schortte zijn emoties op ten behoeve van het juridisch steekspel dat hem succes moest opleveren.
Wat een dilemma: de krant, als voertuig van publieke opinies, of het vakblad.
Wetenschap of maatschappij. De verbinding daartussen - en het grote publiek dat die nauwelijks accepteerde.