die de last van zijn misdaden hem oplegde’.
Frits zette zich, in het begin geholpen door een jongere collega, aan de zaak. Eerst was hij ervan overtuigd dat hij hier iets in handen had dat hem het verlangde aanzien kon verschaffen. Onmiddellijk daarna, bij het bestuderen van het dossier, schaamde hij zich voor zijn ambitie, hoewel hij er zich van bewust was dat die onder de oppervlakte doorleefde.
Melgers had een Duitse moeder en een Nederlandse vader. Hij had zijn hele leven in Duitsland gewoond, voordat hij zich in 1950 in Enschedé vestigde.
De vraag was of de Nederlandse rechtbank de zaak Melgers mocht behandelen.
Frits had er moeite mee de rechtmatigheid van berechting aan te vechten. Juridisch was het ingewikkeld, maar te overzien, een interessant geval waarin vele zetten en tegenzetten ondernomen konden worden.
Zijn naam als jurist zou hij er zeker door kunnen versterken.
Maar stel je voor dat hij won en dat Melgers aan de arm van de Nederlandse justitie ontkwam.
Hoe zouden zijn confraters daarop reageren? De meesten van hen waren maar al te blij dat zij niet voor het blok stonden.
Frits verdedigde een zaak die hij niet wilde winnen, en hij besefte dat hij zich aan de greep ervan probeerde te ontworstelen terwijl hij er steeds dieper indook. 's Nachts droomde hij onrustig, maar hij kon zich nooit herinneren waarover. Het T-shirt waarin hij lag te slapen was een paar keer bij ontwaken kletsnat.
Frits keek naar zichzelf en zag een man met wallen onder de ogen. Hij bezag zijn collega en ontdekte bij hem hetzelfde. Bij de voorbereiding van de zaak Melgers gingen andere werkzaamheden door. Hij voelde zich moe en meermalen treurig. Hij wilde er niet aan denken dat hij straks ooggetuigen in het gezicht zou moeten kijken en hun beweringen afstrijden.
Misschien droomde Frits daarvan. Zelf was hij geboren op het moment dat Melgers zich op weg begaf om zijn tijd uit te gaan dienen in het concentratiekamp. Frits lag aan zijn moeders borst en werd gekoesterd.
Wie was hij dat hij deze man moest verdedigen. Was het in dit geval niet overdreven te stellen dat het rechtsbestel gewoon door-