boven op haar en bezeert zich nauwelijks. Een trambestuurder van lijn 10, die juist het plein wil oversteken, richting Marnixstraat, ziet het gebeuren, vergeet te remmen en ramt een auto die naar links wil. In de tram zitten twee dames een antieke karaf te bekijken, die de een juist voor veel geld gekocht heeft.
De karaf breekt. Een van de dames verwondt hierbij haar hand.
Een heer geeft haar een grote boerenzakdoek, waarin hij net zijn neus heeft gesnoten. Een van de glasscherven wordt onmiddellijk na het breken opgepakt door een tweejarige kleuter, die op het bankje voor de dames zit. Het kind steekt de scherf in z'n mond, waarna de moeder in paniek raakt en begint te gillen.
Buiten de tram vormt zich onmiddellijk een oploopje bij de op de actrice gevallen man. Deze blijkt dronken te zijn en kan zich op dat moment niet herinneren waarom hij op de balkonrand is geklommen. De actrice is op de grond gevallen. Hierbij is haar pruik van haar hoofd geschoven. Ze blijkt geheel kaal te zijn, wat niemand ooit heeft geweten. Een voorbijganger die haar herkent, besluit onmiddellijk een ochtendblad te bellen, opdat dit in vliegende haast een fotograaf stuurt.
Enzovoort.
Van alles gebeurt op dat ogenblik. Het ene ongeluk lokt het andere uit. Mensen reageren op het gebeuren, uit schrik en deels uit berekening.
Hoe moet een verslaggever dit weergeven?
Gaat hij alles vermelden? Of maakt hij een keuze?
Hij maakt een keuze. Als hij een goede verslaggever is, zal hij de meest relevante zaken uit de keten gebeurtenissen selecteren en die selectie in zijn verslag in een zo logisch mogelijke samenhang presenteren. Is hij een sensatiejournalist, dan zal hij een zo sensationeel mogelijk verslag opstellen, bij voorbeeld rond de actrice, die een bekende persoonlijkheid is.
Eén ding is zeker: op welke manier men ook te werk gaat, wat het doel is van het stuk dat geschreven moet worden, de berichtgeving is altijd een subjectieve keuze uit een totaalaanbod aan feiten. In principe is dat totaalaanbod gigantisch. Want als je maar lang genoeg doorredeneert, hangt alles met alles samen.
Maar op die manier kan er nooit meer een bericht worden geselecteerd uit het totale aantal gebeurtenissen dat dagelijks tegelijkertijd plaatsvindt.
De media zijn er om ons van die gebeurtenissen op de hoogte te