Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 131]
| |
(Op de wijse) T’vier is wegh het is vervloghen, oft, ô Maria die als heden.
Den Bruydegom.
Komt mijn Bruydt mijn schoon vrindinne,
Liefste Duyf die ick beminne,
Komt onder mijn u kudde weydt,
Want ghy van mijn Schapen zijt,
Siet ick heb u komen soecken,
T’allen kanten ende hoecken,
Oft ghy mijn Bruydt ghepaert,
Nerghens niet te vinden waert.
| |
[pagina 132]
| |
De Bruydt.
Mijn Ziel is heel verslaghen,
Dat ghy my komt Ionste draghen,
Daer ick nochtans heb misdaen,
Eerst van u ben wegh ghegaen,
Door mijn sonden en misdaden,
Doet ghy Heere noch ghenaden,
Dat ghy my noch eerstmael soeckt,
Tot den weder keer aensoeckt.
De Bruydegom.
Bruydt ick ben alsoo gheneghen,
Danck mijn vyanden gaen teghen,
En soo vriendelijck ontfaen,
Oft sy noydt hadden misdaen,
Veel te meer dan mijn Vrindinnen,
| |
[pagina 133]
| |
Die niet meer als my en minnen,
En my houden voor hun vriendt,
Daerom ist dat ghy’t verdient.
De Bruydt.
Dat ick Heer ben afgheweken,
T’is door kranckheydt en ghebreken,
D’onghewillighe natuer,
Valt my lastigh ende stuer,
Als ick gheeren u sou beminnen,
Komt sy met den lust der sinnen,
Soeckt in alles haeren wil,
Wil ick’t niet het is verschil.
Den Bruydegom.
Bruydt en laet u niet verdrieten,
Want om mijn min te ghenieten,
| |
[pagina 134]
| |
Moet veel lijden ende strijdt,
Worden onderstaen met vlijdt,
Ick weet alleen u vermeughen,
Ick en schenck gheen groote teughen,
Dan ghy wel verdraghen kondt,
T’lijden dat is u ghesondt.
De Bruydt.
T’lijden is niet goet om draghen,
K’neem veel liever mijn behaghen,
In het drincken van den wijn,
Waer door wy haest droncken zijn,
K’neem veel meerder mijn verblijden,
In het minnen dan in’t lijden,
K’hou veel meer van t’minnen spel,
Dan van t’lijden swaer ghequel.
| |
[pagina 135]
| |
Den Bruydegom.
Bruydt hoe kont ghy dat ghedooghen,
Daer ghy wel siet voor u ooghen,
Wat ick al heb onderstaen,
En uyt liefden heb ghedaen,
Weet eer ghy mijn min kont smaecken,
Dat ghy moet in als versaecken,
V natuer en uwen wil,
Willigh lijden swijghen stil.
De Bruydt.
Wel mijn Godt ick ben te vreden,
Als het dan moet zijn gheleden,
Liever hier als wel hier naer,
Al waer het voor duysent jaer,
Wilt my maer u gratie gheven,
| |
[pagina 136]
| |
Dat ick naer u wil magh leven,
En u blijven magh ghetrouw,
Soo in blijschap als in rouw,
|
|