Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre– Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
Op de wijse.1.
Wanneer wanneer wanneer,
Alderliefsten mijn wanneer sal het eens wesen,
Dat ick sal tot mijn versaedingh u aenschijn,
Moghen ghenieten sien in vollen stralen,
Liefsten soet,
Ach laet in mijn ghemoet,
Dit gheluck eens neder dalen,
Want mijn Ziel verlanght,
Naer u eenigh goet diet het al bevanght.
| |
[pagina 75]
| |
2.
Siet eenen herten dagh,
Dunckt aen mijn Ziel te zijn,
Veel menighten van Iaeren,
Dit verlanghen doet aen haer een groote pijn,
Ach Medecijn wilt toch mijn Ziel ghenesen,
Want sy is kranck,
T’dunckt haer veel te lanck,
Dat sy moet ghescheyden wesen,
Want sy soeckt haer rust,
In u mijn hooghste goedt met vollen lust.
3.
Ick klaegh ick ween ick sucht,
Ick haeck naer u met groote pijn,
Ick wensch te zijn ontbonden,
| |
[pagina 76]
| |
Om met u mijn Godt eens vereenight te zijn,
Verlost mijn Ziel uyt dees ghevanckenisse,
Gheeft respijt,
Dan sal mijnen strijt,
En alle twee-dracht in my slissen,
En mijn Ziel die sal,
V Lief omhelsen met een bly gheschal.
4.
Het aerden Lichaem dat,
Verrot is dat beswaert de Ziel,
De aerde is swaer om draeghen,
T’is den swaeren last die my op d’aerde hiel,
Laet dees tragedie eens ten eynden wesen,
Schuyft de Gordijn,
Mijn Ziel sal dan zijn,
| |
[pagina 77]
| |
Door dit gheluck gheheel ghenesen,
Als wanneer sy magh,
Ghenieten dien Goddelijcken dagh.
|
|