Den Goddelycken Minnenpijl

(1678)–Johanna de Gavre– rechtenstatus



[pagina 61]
Noch een ander nieuw Gheestelijck Liedeken op den selven sin.
(Op de wijse,) Van den Salighen Ioannes van den Kruys. 1. Komt mijnen Beminden, Komt laet ons gaen vinden, Hier buyten in het groene wout, Al daer nu menigh fout, De Voghelkens singhen, Met blije gheschal, En loven met tiren en springhen, Den Godt van al.
[pagina 62]
2. Met veel Groene Planten Soo staen beset de kanten Gheladen met veel vruchten goet Mijnen Beminden soet Laet ons buyten treden, Lief doet mijnen sin Laet ons verlaten de steden Vol sotte Min. 3. Daer sullen w’aenschouwen, Veel schoone Landouwen Niemandt sal hier mijn herteken, Beletten uwe stem Maer ick sal aen-hooren, Met soet accoort,
[pagina 63]
Met vreught mijn hert doorbooren, Door u minnelijck woordt. 4. Wy sullen met zeden, Dan wandelen treden, Heel soetiens tusschen t’groen gheboomt, Daer t’coele beecken stroomt, En somtijts wat spreken, Van de soete Min, Daer ghy hebt me doorsteken, Mijn hert en sin. 5. O Liefsten ghepresen, Als wy sullen wesen, In onse stille eenigheydt,
[pagina 64]
Dan sal ick metter tijdt, Een kusken verwerven van u lieven Mondt. In plaets van de doodt te sterven, Sal ick wesen ghesondt. 6. Dat niemandt mijn daden, En wilt versmaden, Om dat Lief soo naer u wensch, Maer k’en hoor niet naer den Mensch, Want ick wil Beminnen, V Liefsten alleen, Op u stell’ ick mijn sinnen, En anders gheen.