Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 65]
| |
(Op de wijse,) Liefste gunt my u Liefde gheheel, ick sal u kleeden in’t fluweel, hoe sullen wy singhen den Lof-sangh des Heeren in een vremde Landauwe.1.
Maer liefste waerom wilde my quellen,
Aen my te dwinghen tot den Sanck,
Want ick van nu al over lanck,
Mijn Instrumenten heb gaen stellen,
In eenen hoeck uyt mijn ghesicht,
Daer’t noch allegaer ghedoken licht.
2.
Sou het my lusten hier te Singhen,
| |
[pagina 66]
| |
Daer ick ben in een vremde Landauw,
Daer niet en is dan druck en rouw,
Ey Liefste Lief wilt my niet dwinghen,
Want die sijn tongh tot Singhen begheeft,
T’is van noode dat sy vrolijck leeft.
3.
Siet mijne Luydt is dick bestoven,
En mijn Thimbal is heel ontstelt,
Allen dit ghetuygh my heel verveelt,
En mijnen gheest is heel vervloghen,
Soo ick mijn Luydt in d’handen nam,
Allen mijn vinghers wierden stram.
4.
Waer om my ghequelt dan om te spelen,
Daer ghy hoe mijn ooghen by,
| |
[pagina 67]
| |
Schier zijn verblindt door het gheschry,
Ick moet mijn vreucht by een ander stelen,
Want Reysers die zijn buyten de rust,
Ick segh dat die gheen Spel en lust.
5.
Iae Lief ghy hebt het goed om segghen,
Want ghy en voelt gheen,
Hoe wel nochtans voor die t’hun,
Ken wil u reden niet weer legghen,
Somtijdts den Herder op het velt,
By sijn Schaepkens op sijn Fluytien speelt.
6.
Al ist eenen Muylder op sijnen Meulen,
En eenen Lants-man op het velt,
Somtijdts sijn keel tot Singhen stelt,
| |
[pagina 68]
| |
Ten sal den Schipper niet verveelen,
Als wanneer het ghety hem dient,
En dat het Schip gaet met den wint.
7.
Als eens den dagh sal zijn ghekomen,
Dat ick sal zijn in’t Vader-landt,
Dan sal ick Singhen heel plaisant,
Als ick de loop-baen heb ghenomen,
Dan sal ick maecken sulcken jolijdt,
Dat ieghelijck door my sal zijn verblijdt.
|
|