Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij(Op de wijse) Cupido goedertierigh manierigh.1.
O Liefsten Godt k’verlanghe, seer stranghe,
Naer u soo t’wel behoort,
| |
[pagina 58]
| |
En wilt toch niet versteken, mijn spreken
Eens mijn begheerte aenhoort
Komt aen en laet ons heden, de steden
Wt treden, en laet ons saen
Velden en Dorpen bewoonen gaen.
2.
T’is waer u Hemels goeden, die bloeden
Tot my in stadt wel seer
Maer ick wou wel becomen, en vromen
In deughden lanckx om meer,
Ghy weet de Steden stooren, versmooren
Het hooren, van t’eeuwigh goedt
Laet ons gaen buyten al metter spoet.
3.
De open Velden gheven, aen t’leven
Een groote stilligheydt
| |
[pagina 59]
| |
Men leeft daer in een ruste naer luste,
Gheheel in eenigheydt,
Men hoort daer niet vervoeren, noch roeren,
Noch poeren, in gheen Saysoen,
Dat een belet aen den gheest sou doen.
4.
Mocht ick sonder verliesen, verkiesen,
K’weet eenen Hof seer schoon,
Den Hof van Oliveten, te weten,
Die waer ons heel ydoon,
Ghy hebt daer in ghebeden met zeden,
Uyt reden dat hy was stil,
5.
Kome ick daer te gheraecken, k’sal smaecken,
Het gheen’ dat Hemels is,
| |
[pagina 60]
| |
Ghy sult my daer beweghen, ter deghen,
Door uwe woorden fris,
Soo dat ick dus beschoncken, door-droncken,
Ontfoncken, seer vierigh zijn sal,
Want daer u vier komt daer brandet al.
6.
O Godt laet ons, ons vinden Beminden,
Alsoo het is gheseydt,
Wy sullen sonder sneven, daer leven,
Van yeder af ghescheydt,
Daer by oock Oeffeninghen, volbringhen,
Van dinghen, die eeuwig zijn,
In u presensi en de mijn.
|
|