Nut tyd-verdryv
(1686)–Mattheus Gargon– Auteursrechtvrij
[pagina 29]
| |
[pagina 30]
| |
Neen, hy kan ons heug-lyk leiden,
In de vette gra- ze-weiden.
Daar men rust, daar men rust by 't ruischend nat
Dat uit de bergen spat.
Daar men rust by 't ruischend nat
Dat uit de bergen spat.
Schoon wy, in doods gevaar,
Als teed're schapen dwalen,
Wy tarten 's vyands schaar.
God doet ons zegenpralen,
| |
[pagina 31]
| |
Hy zet haar wreedheid palen,
En is onz' beukelaar.
Wy gaan, zonder angst voor 't sterven,
Door de nare dalen zwerven:
Want Gods stav, want Gods stav, keert
't woest geweld,
Dat ons bespringt, en kwelt.
Want Gods stav keert 't woest geweld,
Dat ons bespringt, en kwelt.
Onz' tafel is bereid,
Spyt alle de benyders:
Wy zyn vol vrolykheid,
Spyt alle tegen-stryders;
Sy zyn doch geen bedyders,
Door Godes wys beleid.
Die ons in, en na dit leven,
Syn genade-gunst zal geven.
Op dat wy, op dat wy verlost van kruis,
Hem loven in syn huis.
Op dat wy verlost van kruis,
Hem loven in syn huis.
|
|