Nut tyd-verdryv

Den Drie- en- twintigsten Psalm.

Op den Trant van Dathenus.

David, in den naam van alle Gelovigen, beschryvt den Geestlyken overvloed, dien sy van Christus, den waren en Geestlyken Herder, verkrygen. Zo noemt zig Christus zelvs den getrouwen Herder, Joh. 10.

Geen Harder kan syn schapen trouwer hoeden,
Geen gras-ryk veld haar meer verzaên, nog voeden,

[p. 28]

Geen koele stroom haar snak-dorst meer verdryven,
Als God syn volk behoeden kan, en styven,
Haar ziel verzâen, en drenken uit heil-stromen.
Dien God bezorgt, die heeft geen ramp te schromen.

Om syns naams eer, belet hy ons te dwalen,

Geen wrede wolv kan hem een schaap onthalen.
En schoon wy door verdrukkings schrikdal gingen,
Syn almagts-stav keerd' all' die ons bespringen.
Hoe tomeloos onze benyders woeden;
Gods heil-woord kan de ziel genoegzaam voeden.

De vreugde-zalv komt van onz hoofd afvlieten:

God is niet schaars in leer-wyn uit te gieten.
En nimmermeer zal ons syn gunst begeven,
Nog op der aard, nog namaals na dit leven;
Maar in syn huis zullen wy ewig wonen.
Door 't ewig heil kan God syn gunst regt tonen.