Nut tyd-verdryv

[p. 3]

Den Eersten Psalm.

Toon: Petit Altesse.

Die noit betreed der zondaars struikel-paden,
En altyd houd syn wandel on- besmet:
Die met geen spotters gaat te ra- den,
Maar wil, en daden,
Voegt na Godes wet;
En dag en nagt die onderzoekt met lust:
Die heeft op aard, en namaals e- wig, rust.

[p. 4]

 

Hy zal steeds zyn, gelyk de goede bomen,

 

Geschoren langs een klaren water-vloed;

 

Waar van veel goede vrugten komen,

 

Die afgenomen,

 

Heelzaam zyn, en zoet.

 

En waar van noit een blad of telg neêrstort,

 

Door 't Zonne-bräen gezengd, veel min verdord.

 

 

 

Maar 't zondaars rot werd als het kaf gedreven,

 

Daar sterk een wind al stuivend onder speelt:

 

God zal het noit een rust-plaats geven;

 

Van 't ewig leven,

 

Werd het noit bedeelt;

 

Noit zal het by de Gunst-genoten staan,

 

Maar in het ryk der duisternis vergaan.

 

 

 

De heil'ge God bemint der vromen wegen,

 

Hy zorgt voor haar, en kroont haar met geluk.

 

De zondaars derven daar-en-tegen

 

Syn hulp, en zegen:

 

Kommer, smart, en druk,

 

Is hem bereid, die op dat heilloos pad,

 

Zoekt aardsche vreugd, en mist den hemel-schat.