Een Nieuw geestelick Liedtboecxken, ghetoghen wt den Ouden ende Nieuwe Testamente
(1593)–Claas Ganglofs–
Auteursrechtvrij
[pagina 23]
| |
Nae de wijse, Mahten quam met lusten, om te singen.Een Ga naar voetnoota Liedt sal ick opheuen,
Och Vrienden verstaet dit wel,
Als ick my daertoe ging begeuen,
Doen waer ick int gequel,
Met Ga naar voetnootbveel gedachten snel,
Dz die Ga naar voetnootcVyant daer in my quam gieten
Al in dat Ga naar voetnootdVleys rebel,
Om te verlaeten Godts beuel,
Het leeuen soud my wel verdrieten.
Om te verlaten Godts beuel,
Het leeuen soud my wel verdrieten.
Ga naar voetnooteWat vraecht canmen hanteren,
Alsment nae den Geest aensiet
Want Christus ginc daer leeren,
Sijn Iongeren hoort sijn bediet,
Als die Ga naar voetnootfWerelt vruecht geschiet,
So sult gy trueren ende drouich wesen,
Dat woort en is noch niet te niet,
Verstaet wel mijnen liedt,
Mijnen Godt van harten vreesen.
Al gaet den tijt nu toonen,
Of daer geen lijden en waer,
Om dat wy met vreeden woonen,
Sonder veruolch swaer,
Maer wy staen in meerder vaer,
Dat wil ick v wel gaen verconden,
Alsmen in grooten handel swaer,
Hem Ga naar voetnootgstelt als de Werelt daer
Dat Ga naar voetnoothte gronden.
| |
[pagina 24]
| |
Ga naar voetnootaStelt v haer niet gelijck,
Noch Christus daer beneuen,
Ga naar voetnootbSoeckt voor alle mijnen Rijck,
Want die Ga naar voetnootcschat die heft geen gelijc,
Als wy hz woort Gods recht anschouden
Godts woort nemt geenen wijck,
Tis Ga naar voetnootdongesalft sonder pracktijck,
Dat wy Ga naar voetnooteslechs vast op God betrouden
En dochten op die reeden die Paulus voortset,
Laet v Ga naar voetnootfbegeerten, met gebeden,
Voor Godt comen doort gebet,
Vrienden wel hier op let,
Wordent also by ons beuonden,
Men souden nz dicmael comen int verdriet
Door Ga naar voetnootglusten des vleys in groote sonden,
Het woort Ezechiel beschreuen,
Dat van Israel daer staet
Dat coemt ons schier beneuen,
Dat wy staen in eenen graet,
Als die Heydenen desperaet,
Met Israel daer ging begecken,
En seyden openbaer Ga naar voetnoothIs dit des Heeren Volck daer,Sat we zijn Lant heft moeten trecken.
Druc doet den Mensche op waecken,
Siet Ga naar voetnootidoch eens aen Israel,
Als sy den Meer ginck naecken,
Ga naar voetnootksliepen sy tot Godt seer snel,
| |
[pagina 25]
| |
Mer als het haer Ga naar voetnootaint Lant ginck wel,
Haer wtganck sy daer weinich achten
En Ga naar voetnootbMoyses beueol, als v Godt vermeerderen fel,
Soo hout den Heer in v gedachten.
En ginc daerby verclaren,
Siet dat ghy v nu wel wacht,
En wilt v Ziel bewaren, hout altoos in gedacht,
Den dach die gy siet gebracht,
Aen den Berch Horeb siet getreeden,
Al voor den Heer daer v’condicht maeckt openbaer,
V Kinder ende Kints Kinder mede.
Nae Paulus gewagen,
Vermaen ick een yeder daer,
Ga naar voetnootcGedenckt die voorleden daegen,
In welck ghy verlicht zijt claer,
Een grooten strijt des lijdens swaer,
Met versmaethz, droefhz hebt v’dragen.
Met blijschap een paer,
Het Ga naar voetnootdcruys en was doe niet swaer,
Het soecken was om Godt te behaegen.
Den soeten tijt verleeden, alsmen in Benautheyt stont,
Al hat geenen vreeden,
Men dochten op het verbont,
En arbeyden met dat pont.
En hielden dat hooch van waerden
Dat ic sorge, eylacy geseyt,
Dat het nu veel ledich leyt,
| |
[pagina 26]
| |
Begrauen daer is inder Aerden.
Maer Christus gaet verclaren
Ga naar voetnootaLucas elf also daer staet
Die zijn salich diet woort bewaren
Daer Ga naar voetnootbnae doen die sin wel vaet
Want den Ga naar voetnootcnaem niemant en baet
Men sijn Christus wel deelachtich, wilt aenschouwen,
Ga naar voetnootdIst dat wy het Christelicke leuen vry,
Tot den eynde vast behouden.
Want staet doch op condicy,
So die Schriftuer vertoont
Wie niet daer sijn officy
Recht bedient, die en wort niet geloont
Ga naar voetnooteNiemant wort daer gecroont,
Ten zy dat hy strijt, en daer can Ga naar voetnootfouerwinnen,
Wat heeft het Israel verschoont
Dat sy Ga naar voetnootgGodts Volck waren genaemt
Het beloofden Lant Ga naar voetnoothquamen sy nz binnen.
Als men hierop gaen mercken
En diergelijcken aensiet
Die daer ledich stonden most wercken
Als Christus daer gebiet,
Ga naar voetnootiGaet in die wijngaert faet syn bediet
Wat recht is sal v worden geuen
Als den auont daer quaem aen,
Heeft een Ga naar voetnootkyeder sijn loon ontfaen
Tis vanden Ioncsten dach beschreuen.
| |
[pagina 27]
| |
Nu Heer Ga naar voetnootavol van genaden,
Mijn hoop Ga naar voetnootbstaet al tot dijn
En wilt mijn niet versmaden
Of ick traech int arbeyt mocht zijn
Want het is mijn vleys en pijn,
Dat ick v woort sal gaen verconden
Want het Serpent hoort mijn
Ga naar voetnootcSchiet wel dicmael syn fenijn
Door gedachten ende loose vonden.
O Coninck hooch van tronen,
Ghy Ga naar voetnootdbarmhertige Godt
Nae mijn Ga naar voetnooteverdienst wilt my niet louen
Ick Ga naar voetnootfversuem wel v gebot
Geeft my een genadich lot
O genade Ga naar voetnootgHeer hoort mijn gebeden
Ick en bint niet waerdich hoort
Dat ick die naem draech van v woort
Een Lidt te syn, van uwen Leeden.
Ghy weet Heer op ten besten
Wat my dagelicx eruaert
Behoet my totten lesten
O Heere my doch bewaert,
Ick en bent al wel niet waert
Dat ghy aen my daer gaet bewijsen,
Ghy troost die is beswaert
V goetheyt moet zijn verclaert
Vwen Naem moetmen daer heerlijck prijsen.
Ga naar voetnoothLaet ons den Heer dancken
En loouen synen naem,
| |
[pagina 28]
| |
Als Ga naar voetnootarecht Wijngaerts Rancken
Die Frucht moet sijn bequaem
Daer en gelt geen ydel faem
Anden Wijnstock Christus heeft beleden
Soot den Gardenier behaecht,
Wie Ga naar voetnootbgeen goede vrucht en draecht,
Die sal haestich worden afgesneden.
Oorlof Broeders hiermede,
Ende Susters int gemein,
Laet Ga naar voetnootcons den dach voorleden,
In gedachten houden pleyn
Doen wy ons seluen Ga naar voetnootdachten cleyn
Waer door dat wy ooc vonden genaden
Want die Heere die heeft altijt
Den Ga naar voetnootebedroefden daer verblijt
Den belasten heeft gaen ontladen.
Die Werelt sal haer verblijden, Maer gy sult trueren en droeuich sijn. Ioh. 16. Maer onsen druck die tijtlick, ende licht is, die brengt ons een ouer die mate gewichtige heerlicheyt. 2. Cor. 4. Ist dat wy mede lijden, so sullen wy mede heerschappye hebben, Rom. 8. Maer versaecken wy hem, soo sal hy ons oock versaecken. 2. Timoth. 2. |
|