Het lieffelyck orgel-pypken

Liedeken van den Gheestelijcken Mey.

Stemme: Wy sien hier Boerkens en Boerinnekens.

1. DEn Mey, den Mey, den onversoeten Mey,
Doet ieder-een in vreughden leven,
De Vogheltjens die huppelen, zijn bly,
Die ons een soet motet oock gheven

[p. 37]

 

Met hunne stemmekens seer musicael;

 

De kruykens uyt der aerden komen,

 

De boomen groeyen bloeyen al-te-mael,

 

De hoven gheven schoone bloemen.

 

2. Men plant den Mey met een groote vreught,

 

Een-ieders hert schijnt te vermaken,

 

Maer eenen Mey-boom is't die my verheught,

 

Daer ick ghedurigh sal naer haken,

 

Het is den Mey-boom 't Kruys des Heeren soet,

 

Dry vruchten heeft hy weerdt ghepresen,

 

Hy is besprinckelt met het dierbaer Bloet

 

Van Iesus die ons quam ghenesen.

 

3. De eerste vrucht is eenen Muscadel

 

Gheperst, sy en sal niet failleren

 

Aen diese nut, uyt hunne ooghskens wel

[p. 38]

 

Veel traentjens soet te distileren.

 

De tweede is een schoone Not-muscaet,

 

Om onse zielen te verstercken

 

Teghen den vyandt met sijn listen quaet,

 

En om veel deughden uyt te wercken.

 

4. De derde is den soeten Balsem siet,

 

Hy druypt ghedurigh t'onser baten,

 

Hebt ghy ghesondight, mensch en twijffelt niet,

 

Wilt desen soeten Balsem vaten;

 

Zijt ghy ghewondt (segh ick) in uwe ziel,

 

Den Balsem sal u wonden helen,

 

Als desen Balsem eens in David viel,

 

Siet hoe hy op sijn harp ginck spelen.

 

5. Voor sijnen Godt een leedt-tuyghende liedt,

 

Hy stroyden oock sijn hooft met asschen,

[p. 39]

 

Als Natan hem sijn sonden hadt bediedt,

 

In tranen hadt m'hem konnen wasschen.

 

't Is desen Mey-boom die ick ieder wensch,

 

't Is desen Mey-boom met verlanghen

 

Die ick van u versoeck, o Iesus mensch!

 

Laet my toch desen Mey ontfanghen.