Het lieffelyck orgel-pypken
(1664)–J. G.–
Auteursrechtvrij
[pagina 32]
| |
Daer hy met tranen heeft ghebeden,
't Was eenen bitteren benauwden nacht,
N'en nacht vol ancxten ende pijn,
Water en bloedt zweet hy, wat magh dit zijn?
't Zijn onse sonden die hy hadt voor ooghen,
Met een rouwigh hert
Sijn traentjens wilt af-drooghen,
En sijn droeve smert.
2. Noch staet hy op met kloecken moet,
Gaet teghen Iudas met seer veel soldaten,
Die s'avondts hem hadde verlaten,
Heeft hem ghekust, seyd', Meester weest ghegroet;
Maer Iesus seyde (wonder vry)
O mijnen vrindt, och waer toe komde ghy!
Ghy siet my noch bezweet, hoe kan dit wesen?
| |
[pagina 33]
| |
'k Wies u voeten af
In 't Avondtmael ghepresen
V mijn Lichaem gaf.
3. Die beulen hebben al-ghelijck
Den goeden Iesus jammerlijck ghebonden,
En sleypten hem ter selver stonden
Door de beke van Cedron wreedelijck;
Voor Annas wirdt hy eerst gheset,
Daer hy ontfingh die bloedighe soufflet,
Dat 't bloedt uyt mondt en neuse quam ghesprongen,
Noch trocken hem ras
Als leeuwen onbedwonghen,
Recht naer Caiphas.
4. Maer Caiphas met spijtigheydt
Die scheurden naer veel woorden sijne kleeren,
| |
[pagina 34]
| |
Om dat den grooten Heer der Heeren
De waerheydt hem ootmoedigh hadt gheseydt:
Doen wirdt ghestelt in eenen kuyl
d'Onnoosel Lam, om onse sonden vuyl,
Daer hy bespot wirdt, en beschimpt, bespoghen,
Zijnde selver moe,
Hebben hem weer ghetoghen
Naer Pilatus toe.
5. Pilatus socht hem te ontslaen,
En heeft hem naer Herodes oock doen leyden,
Die hem begost seer te verblijden
Om sijne nieusgierigheydt te sien voldaen:
Maer soo hy gheen antwoordt en vondt,
Met een wit kleedt hem weer Pilatus sondt,
Die naer veel woorden ende quaey ghetuyghen,
Tot dees honden fel
| |
[pagina 35]
| |
Hem oock begost te buyghen,
Siet dit droevigh spel.
6. Doen hebben sy seer bitterlijck
Met roeden, koorden, zweepen, oock gheslaghen
d' Onnoosel Lam naar hun behaghen,
Het vleesch viel van de beenen jammerlijck:
Noch namen sy een doorne Kroon,
En kroonden die verblijdt den hemel schoon,
De tacken hem tot inden mondt door-snijden;
Noch te vreden niet,
Doen sy hem sonder beyden
't Kruys op-nemen siet.
7. Waer aen sy hem met groot ghewelt
Ghenaghelt hebben; siet wat dat sy deden,
Sy rechten uyt den Heer vol vreden,
| |
[pagina 36]
| |
Dat oock sijn aders kosten zijn ghetelt.
Hoe was, o Moeder! doen u hert
Door-sneden, siende al dees droeve smert.
't Kruys wordt gherecht, en Iesus die wou sterven,
Om ons eyndelijck
Den hemel te doen erven,
En sijn eeuwigh rijck.
|
|