Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: O poita vae gabella.O Blijden nacht verheven,
Wanneer die Enghelen dreven,
Die Herderkens verkoren,
Daer Iesus was gheboren,
In eenen armen stal,
Vondens 's een kindeken teere,
Schudden en beven seere,
| |
[pagina 84]
| |
Sy deckten 't met hun kleeren,
En songhen alleluja t'sijnder eere.
2. Met klaters en met bommen,
Sagh-men hun kinderkens kommen,
Aen't kribbeken sy spronghen,
Hun keeltjens vrolijck gonghen,
Siet wat sy broghten me,
Een lammerken en een boecksken,
Een appeltjen en doecksken,
Daer broght een uyt het hoecksken.
Aen't kindeken een goedt ghesuyckert koecksken.
3. Hun lammerkens met hoopen,
Die quamen hun naer gheloopen,
In't stalleken vol vreden,
Quamen sy in ghetreden,
Die Herders t'samen al,
| |
[pagina 85]
| |
Aen-baden 't kindtjen vol weerden,
Sy vielen plat ter eerden,
Sijn liefde sy begheerden,
En seyden liefste kindtjen wilt aenveerden,
4. Ons kleyne offeranden,
En doet ons door liefde branden,
Dees arme schamel lieden,
Sagh men hun jonste bieden,
Elck-een sijn gifte gaf,
Dit kindtjen weenden, sy susten,
Sy paeyden, en sy kusten,
Het voeghden hem tot rusten,
Maer gaf hun eerst een laghsken vol wellusten.
5. Sy riepen al-te-gader,
Adieu Moeder, Voester vader,
VVy gaen maer eens gheleyden,
| |
[pagina 86]
| |
Ons schaepkens langhs die heyden,
Adieu tot morghen vroegh,
Adieu lief kindtjen ghepresen,
Willekom moet ghy wesen,
Die ons komt ghenesen,
Adieu tot dat den dagh is op-gheresen.
|
|