Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

Van de Gheboorte Christi.

Stemme: Van Valencijn.

LEst-mael gingh ick my verwecken
Met 't verstandt en in den gheest,

[p. 46]

 

Om naer Bethleem te vertrecken,

 

Daer ick vondt een soete Feest,

 

Een lief kindtjen kleyn,

 

En een Moeder reyn,

 

En oock eenen Voester-heer;

 

D'Engheltjens met vlijdt

 

Songhen heel verblijdt

 

Alleluja t'sijnder eer'.

 

2. 't Kindeken begonst te kryten,

 

Traentjens veel in overvloedt,

 

Ick begonst'et my te wyten,

 

Dat het alder-hooghste goedt

 

Hier in armoed' lagh,

 

Al rondt-om ick sagh,

 

Deur oft venster en was daer,

 

't Kindtjen lagh in't hoey,

[p. 47]

 

Ghepaveyt met stroey,

 

VVas den stal, 'tis wonderbaer.

 

3. Aen het kribbeken verwermden

 

Twee beesten dit lief kindt,

 

Dat soo bitterlijcken kermden,

 

Van die koude en den windt:

 

Met musieck en spel,

 

Sagh ick komen snel,

 

Veel Herders wel ghemoet,

 

Giftjens braghten's aen,

 

Het was welghedaen,

 

's Hebben 't kindeken ghegroet.

 

4. Eerst voor allen sy aenbaden

 

't Kindeken in dese grot,

 

En sy riepen om ghenaden,

 

Aen dit kindtjen hunnen Godt.

[p. 48]

 

S'offerden daer al

 

In den armen stal

 

Suycker, doeckskens, melck, en wijn,

 

Een goet lammer-vel,

 

Deckten 't Kindtjen wel,

 

My docht 'k gaf die kleerkens mijn.

 

5. Ick begonst my te verblijen

 

Dat dit kindt soo vvierdt vereert;

 

Maer soo't weer begonst te schreyen

 

VVirdt mijn' blijdtschap weer verkeert.

 

Tyter met de luyt,

 

Cloris met sijn fluyt,

 

Speelden 't kindeken in rust,

 

Sy ginghen al door,

 

Maer hebben al voor

 

Sijn kleyn voetjens eerst ghekust.

[p. 49]

 

6. Titer trock sijn' Herderinne

 

In het uyt-gaen by die mouw,

 

Tyter.

 

En hy sey, siet mijn vriendinne

 

Hoe dit kindtjen beeft van kouw;

 

Gaet ghy recht naer huys

 

Stil sonder ghedruys,

 

Ick blijf by mijn' schaepkens staen,

 

'k Heb dit kindtjen lief,

 

Brenght al sijn gherief,

 

Wy sullen weer derwaerts gaen.

 

7. Kindeken, ô Prins verheven,

 

Al light ghy hier armelijck,

 

Ghy zijt die ons brenght het leven,

 

En u gratie goddelijck,

 

Gheladen ghy licht

 

Met het soet ghewicht,

[p. 50]

 

Van u liefde Godt en mensch,

 

Mijne krachten dry

 

Komt regneertse ghy

 

Kindeken naer uwen wensch.