Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: Ioseph oyant le son.IOseph hoorende slaen,
Cyters en luyten ,, die gingh ras buyten,
| |
[pagina 36]
| |
Hy dacht wat volck komt ons hier aen.
Ioseph.
Sust, sust, seyd' hy, ons kindtjen rust;
Herderkens komt stillekens al,
Besiet hoe armelijck is desen stal.
2. Tircis den goeden gast
Droegh d'offerhanden ,, in sijne handen,
En hy heeft Ioseph overrast;
Tirsis.
Ey, ey, seyd' hy, wat seghde ghy?
VVy moeten toch binnen sijn,
VVant wy beminnen dit lief kindtjen kleyn.
3. t'Gheselschap al-te-gaer,
Die quamen nader ,, en riepen vader
Herders.
Wijst ons dit kindt van verre maer.
Och, och, in dese koude toch
En laet ons niet langher staen,
Wy brenghen suycker, honigh, melck en saen.
| |
[pagina 37]
| |
Ioseph.
4. Voorwaer, seyd' hy, 'k en kan
Niet te refuseren ,, hier u begheren,
Komt stil in, seyd' den goeden man,
Siet, siet dat ghy ons kindtjen niet
En ontweckt in dese kouw,
VVant wy en hebben hier noch vier noch souw.
5. Die Herderkens met lust,
Hebben aenbeden, dit kindt vol vrede,
En hebben't vriendelijck ghekust,
Sy, sy gaven haer kleerkens bly
Om te decken 't kindeken schoon,
Die desen stal verkoos voor sijnen troon.
6. In dese arme grot
Was niet te vinden ,, dan den beminden
Messias onsen grooten Godt,
Met, met sijn moeder hier op let,
| |
[pagina 38]
| |
En den soeten Voester-heer,
Twee beesten verwermden dit kindtjen teer.
7. Nochtans dees grot is meer
VVeerdigh te prijsen ,, dan de paleysen
Der Koninghen met al hun eer,
VVant, want den Prince triomphant,
IESVS daer gheboren is,
Die ons van sonden brenght verghiffenis.
|
|