Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
Auteursrechtvrij
[pagina 32]
| |
Stemme: Hoort Huys-lie hoort.HErderkens al,
VVelck sijn die wonder saken,
Die u soo deden haken
Te komen in den stal?
Moeder bemindt,
M'en konnen't niet uyt-spreken,
Ons' hert' is heel ontsteken
Door liefde tot dit kindt.
2. Komt vry wat naer
Mijn kindeken bekijcken,
Den Godt van alle rijcken
In armoed' wonderbaer,
Een doecksken kleyn,
| |
[pagina 33]
| |
Een lammeken daer neven,
Melck, suycker, saen wy gheven
Met een goedt flesken wijn.
3 Wel goeden bluts
Ghy komt soo ras gheloopen,
VVilt ghy oock liefde koopen
Met dese kleyne muts?
'k Heb 't kindtjen mijn
Dit mutseken ontnomen,
Om hier tot u te komen,
Ontfanghet Moeder reyn.
4. Paeyt, sust, en kust
Mijn kindtjen met verlanghen,
Met snaer-spel en met sanghen,
Maeckt dat hy is in rust.
Op hunne luyt,
| |
[pagina 34]
| |
Op moesels, velen, lieren
Hoorde-men tiere-lieren,
Oock met een soete fluyt.
5. Met liefde groot,
Nam die Moeder verheven
Den Godt die't al doet beven,
Haer kindtjen op den schoot,
Aen hare borst
Gingh sy dit kindtjen sussen,
Om daer med' wat te blussen
Dit kindtjen sijnen dorst.
6. Die Herders siet
In liefde heel verslonden,
Die ginghen snel verkonden
Wat datter was gheschiet;
Sy ginghen ras,
| |
[pagina 35]
| |
Haer arm ghebuerkens halen,
Die quamen sonder dralen
Daer't kindt te vinden was.
7. Willekom sijt,
Willekom kindt ghepresen,
Willekom eeuwigh wesen,
Riepen sy heel verblijdt.
Ioseph weerom,
Maria t'sijnder eeren,
Riepen wel duysent keeren
Willekom, willekom.
|
|