Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: Bel Iris malgré vostre couroux.OP, op, Herderkens 'tis meer dan tijdt,
Op, op, heel den hemel is verblijdt.
| |
[pagina 23]
| |
Op, op, soeckt Messias in den stal,
Maer roept eerst-mael u ghebuerkens al.
2. Tijter riep sijn Herderinne ras,
En liep voor met eenen snellen pas,
Hy seyd' mijn ghebuerkens volght my naer,
Die oock vlijtigh quamen al-te-gaer.
3. Dese arme compaignie soet
Ginghen in den stal seer wel ghemoet.
Op wat hoey vonden s'een kindtjen siet,
Dat den hemel heeft in sijn ghebiet.
4. In December isse't bitter kout,
In den armen stal was torf noch hout,
Deur oft venster en was aen dees grot.
In den windt lagh onsen grooten Godt
5. Sy braghten wat stockskens daer by-een
En maeckten een vierken op den steen,
| |
[pagina 24]
| |
Ieder gaf aen't kindtjen dat hy moght,
'tKindeken alleen hun herten socht.
6. Lieve Herderkens verghevet my,
Al voegh ick my stoutelijck hier by,
Liefden heeft gheen maet, ô liefste kindt
Neemt mijn hert, maeckt dattet u bemindt.
7. Laet ons singhen nu sonder respijt
VVillekom lief kindt ghebenedijdt,
VVillekom ô Cananeetschen helt,
Onse vyanden ter neder velt?
|
|