Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen

Inhoudt van het XXXIX. Cap.

Siet hier fraey wtghebeelt een predicant,

T is al tot nut der gheloouigher gheschapen,

Daer de godtloosheyt hier in is gheplant,

Lijt de doender schade, Godt louen Godts knapen.

Het LXXXII. Liedeken op de vvijse, Mijn sinnekens sijn my ontoghen. Psal. 10.

^+
+ Wie hem tot de schrift sal ghe uen//
En tot des alderhoochsten wet//
Dien moet wijsheyt aencle uen//
⁺ Op d'oude vaders sijn ghelet// Hy moet dees onder-
⁺ soecken// En wat elck prophete seyt// t'selfde sy wel-

+ Predicants leere.

+ Gheestelijck

+ Een predicant moet vvijs sijn.

+ Propheten en d'oude vaders deur soecken ende vvtlegghen.

[p. 157]

 

 

wtgheleyt// Hy moet hier lesen de boec- ⁺

 

ken// Daer hy in vinden

 

mach waerheyt. ⁺

 

 

 

Hy moet hier oock wel aenmercken ⁺

 

Wat van vermaerden is volbrocht,

 

Op dat hem sulcx mach verstercken,

 

Soo moet daer oock sijn op ghedocht, ⁺

 

Hy moet hier altijt leeren

 

De sprueken seer gheestelijck

 

En leuen niet beestelijck,

 

Soo sal hy hier by den Heeren ⁺

 

Ontfanghen woorde feestelijck.

 

 

 

Hy can hem hier laten schicken

 

Ja menich vremde lant,

 

Hy sal hem niet seer verschricken,

 

Hy is versocht en heeft verstant,

 

Hy weet wat by den lieden

 

Gherekent wort voor duecht,

 

Sijn herte hem seer verhuecht ⁺

 

Als hy hier siet gheschieden

 

[Dat wel ghesticht is ionghe iuecht.]

 

 

 

Hy dinct hoe hy vroech sal opstaen

 

En oeffenen Godes ghebot,

 

Opstaende wort sijn ghebet ghedaen ⁺

 

Aen sijnen schepper ende Godt,

 

Hy doet den mont vrij open ⁺

 

En bidt voor de sondaers al, ⁺

+ Hy en gheruyke niet dan vvaerachtighe boecken.

+ Hy volght de vermaerde.

+ Redelijck leuen.

+ Hy moet versocht ende onuerschrict sijn.

+ Hy verhuecht hem als sijn ghemeijnte in de vreese Godts in als vvel voortgaet.

+ Hy peynst hoe hy sijn leer best sal te vvercke legghen.

+ Voor al bidt hy Godt om hulp.

+ Nu. 15. b

+ Exo. 32. b

[p. 158]

 

⁺ Die sondighen in dit dal,

 

⁺ In Godt sal hy seer vast hopen,

 

[Die dat vergheuen sal.]

 

 

 

⁺ Als Godt nv versoent sal werden

 

Soo crijght hy Godts gheest rijckelijck,

 

⁺ Dees doet hem in wijsheyt volherden,

 

Sijn leere is hem blijckelijck,

 

Danckbaer sijn de ghebeden,

 

Godts gratie is sijn baet

 

⁺ Dat hier sijne leer voortgaet,

 

Hy ouerleyt hier sijn reden

 

By sijn seluen vroech en laet.

 

 

 

⁺

 

⁺ Daer na leyt hijt wt bysonder

 

Hier met heylighe schrift,

 

Het gheeft hier veel lieden wonder

 

Dat hy heeft des wijsheyts ghift,

 

Hy en wort niet vergheten,

 

Sijn name blijft voort en voort,

 

Ende wijt spreyt hier sijn woort

 

Soo langh hy op aerdt is gheseten,

 

Ja na der doot sijn faem men hoort.

+ 1. Esd. 9. a

+ Hy bidt voor den sondaren.

+ Es. 8. b

+ Godts geest sterct hem, ende hy danct Godt.

+ Dani. 2. b

+ 3. Re. 10. a

+ Vvat hy spreect coemt ouer een met de heylighe schrift.