Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
Auteursrechtvrij
[pagina 114]
| |
Inhoudt van het XXIX. Cap.Leent uwen naesten, hebt medelijden, Hout uwe woordt, dat niet dubbel en draeyt, Helpt d'erme, soect schat die eewich mach verblijden, De nature is hier seer haest ghepaeyt. | |
Het LV. Liedeken op de vvijse, Vvt dieper noot, slaet hoenderen doot.
Ga naar margenoot+ DIe sijnen naesten hier wat leent// doet een werck
Ga naar margenoot+ van barmhertiche den//
wie goet heeft en blijft niet versteent// maer wil sijn
aelmisse wel besteden// Leent hem die hier wat be-
Ga naar margenoot+ hoeft// en ghy diet crijght seer bedroeft// weer niet en ver-
toeft// Hout uwe woordt// op den tijt na recht
ende reden.
Ga naar margenoot+ Al dat ghy spreect dat hout altijt,
Bedroch en wilt niet gheneeren,
Soo sult ghy vinden hier profijt,
Noodtruft sult ghy niet ontbeeren,
| |
[pagina 115]
| |
Menich meent die hier iet borcht Ga naar margenoot+
Hy vint dat, en onbesorcht Ga naar margenoot+
Hy daer aen worcht,
Onwillich wort dan de leender int weer begheeren.
Te wijl ghy leent cust hy v hant,
Om t'ghelt is d'ootmoedich spreken,
Dan in weergheuen sal t'verstant Ga naar margenoot+
Met vertreck sijn ghebleken,
Hy claecht de tijt die is swaer
Ick en hebs niet voorwaer,
Al hadt hijt daer
En wel vermocht, de helft wort v noch onstreken.
Hy rekent sulcx al voor een vont,
Ende men ziet sijn woordt falen, Ga naar margenoot+
Die eens was vrient die wort terstont
Viant, wilt ghy tghelt weder halen,
Dit cost v coopen v ghelt,
Alst sou sijn weder ghetelt,
Men vloect men schelt,
Met spijtichen salmen v hier wederom betalen. Ga naar margenoot+
|
|