Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers– Auteursrechtvrij
[pagina 95]
| |
Inhoudt van het XXIIII. Cap.Die wijsheyt die is van aenbeghinne: Sy is Gods woordt, haer leere can claer lichten: Sy propheteert met oprechten sinne: Sy was eer Godt hemel en aerdt woude stichten. | |
Het XXXV. Liedeken op de vvyse van l'homme armé een dans, oft Tot my soo vvilt v keeren.HAer selfs sal wijsheyt prijsen// onder volck be-Ga naar margenoot+
roemtse haer// Ick ben Gods woort louter claer// ghecomen Ga naar margenoot+
wt des hoochsten mont// Mijn tent int hoochste oyt stont// ende
ick ben oock woonachtich// }
In de ghemeynt sal rijsen// huer lof sy spreect
openbaer// Ick ben oock gheweest voorwaer// eermen hier
creaturen vont// Bouen wolcken en afgront// onder
de zee diep en crachtich// } Ick ben machtich t'alder tijt//
onder t'volck gheseten wijt.
Ende by alle desen
Heb ick mijn wooningh ghesocht,
Dat ick erghers sou wesen
Daer mijn werck werde ghewrocht,
Dese Heer die my voortbrocht
En die my schiep door sijn beuel Ga naar margenoot+
Heeft my selfs een plaets bedocht,Ga naar margenoot+
En sprack in Jacob woont ghy wel,
| |
[pagina 96]
| |
V erft sal sijn Israel,
Dus was ick van aenbeginne,
Ga naar margenoot+ Eewich blijft mijn wijs opstel,
In Syon was mijden sinne,
Want daer inne// na veel raets,
Creechick mijn ghewisse plaets.
Ga naar margenoot+ Al in de stadt seer heylich
Ga naar margenoot+Heeft my Godes hant gheset,
Op dat ick daer seer veylich
Sou regieren altemet,
Ga naar margenoot+ Ick ben inghewortelt net
Ga naar margenoot+ Den volcke dat Godts erfdeel heet,
Ga naar margenoot+ Hooch soo wies ick onbesmet
Ghelijck een Ceder schoon becleet,
En in Libano niet wreet,
Oock ghelijck Cipressi schoone,
Op t'gheberchte Hermon breet,
Fraey en lustich staet te toone,
Sonder hoone// wassick vroom,
Als by twater Pallem boom.
Ghelijck den roofboom soet wast
Fraey in Jericho gheplant,
En soo aen t'waters vloet// vast
Staet D'ahorne op schoon lant,
Ben ick opghewassen: want
Ick ruyck als balssen en caneel,
Ghelijck myrre seer plaisant,
En wierock ruijck oock gheheel,
Twelck den tempel crijght te deel,
Ende mijn tacken haer wt spreden,
Ghelijck een lustich prieel
Soet, soo ruyck ick hier beneden
Inden steden// [daer ick vlucht]
Bringhick rijcklijck voorts mijn vrucht.
Herwarts tot my wilt comen
Ga naar margenoot+ Ghy die mijnder hier begheert,
V voetsel werdt ghenomen,
Wt mijn vruchten v gheneert,
Ga naar margenoot+ Mijn woordt selden iemant deert,
| |
[pagina 97]
| |
Soet honich ghelijct daer niet by,
Wie van my eet [twert verteert, Ga naar margenoot+
Hy honghert altijts weer na my,
Wie van my drinct, weet dat vry,
Sal hier weder dorst verweruen,
Wie my hoort, weet oock dat hy
Alle schaden hier sal deruen,
Hy sal cruen// die my hult,
Trijck twelck met my is vervult.
|
|