Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen

Het XXXIII. Liedeken vvt het selfde capittel, op de vvijse, Heer Godt nv leert ons bidden.

^+
+
+
Mijn lieue kinderen// leert houden uwen mont//⁺
Niet mach hem hinderen// diese wel hout goet rond// ⁺

+ Van svveren

+ Stichtelijck.

+ Bevvaert uvven mont.

+ Ja. 1. b

+ Pro. 17. c

[p. 92]

 

 

men sal hem dan niet terstont// int woordt begrijpen dan//

 

Ghe lijck men den son da ren// die de sen

 

niet wel bewaren// hier seer wel daer deur v vanghen can.

 

 

 

⁺ Went uwen mont tot sweren

 

⁺ Toch hier tot gheender tijt,

 

Want sulcx dat is verneren,

 

⁺ Gods name ghebenedijt,

 

⁺Een knecht diemen hier wat smijt

 

Crijght strepen alsmen t'velt roert,

 

Die sweert, en sal deur desen

 

Oock sonder sonde niet wesen,

 

Ydelijck Gods naem niet en voert.

 

 

 

⁺ Wie dickwils in het kijuen

 

Hem tot sweren hier went,

 

Die plaech en sal niet blijuen

 

Van sijn huys: t'wordt gheschent,

 

Al sweert hy oock onbekent

 

⁺ Hy sondicht euen wel:

 

Is hy oock dat verstaende

 

En t'selfde hier licht slaende,

 

Dubbel is sijn sonde fel.

 

 

 

Daer is een dootlijck vloecken,

 

⁺ Daer vore soo sy behoet

 

Het huys dat hier wilt soecken

 

Den Heere Godt Jacobs goet,

 

⁺ Die Godt vreest die sulcx vroet,

 

⁺ Sijn stel hy soo niet besmet,

+ Exo. 20.

+ Vvent v niet tot svveren.

+ Syr. 27. b

+ Ma. 5. d

+ Psal. 10. a en 109. d

+ Onuerstandige svveren sodicht mede

+ Als de heydenen svveren door afgoden

+ Le. 24. b

+ Mat. 5. d

[p. 93]

 

Sijt dan in deucht volheerdich,⁺

 

Went hier niet den mont lichtuerdich,

 

Want het swerende siel verplet.

+ Vvent uvven mont niet tot lichuaerdicheyt.