Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
AuteursrechtvrijInhoudt van het XXIII. Cap.Een ghebet teghen laster en boose leere, Voor bescherminghe der ooghen, en quade lusten, Elck hem van sweren, en ouerspel keere, Niet beters dan Godt vreesen en op hem rusten. | |
Het XXXII. Liedeken op de vvijse, De mey de mey die bringht ons bloem, oft V sy lof en danck.
Ga naar margenoot+ O Heere God mijn vader// mijns leuens schepper sterck,
en sijt toch gheen versmader// van v eyghen hantwerck.
En laet my hier niet dalen
Onder verwijters boos,
Noch met lasterers dwalen,
Soo werdt ick niet godtloos.
| |
[pagina 91]
| |
O cost ick mijn ghedachten Ga naar margenoot+
Nu toonen rechte voort, Ga naar margenoot+
Ende deur Godes crachten Ga naar margenoot+
My stichten in sijn woort.
En dat ick niet verschoonde
De straf op my ghehaelt, Ga naar margenoot+
Maer my sondich vertoonde
Daer ick in heb ghefaelt.
Dat ick oock na mijn bede
Niet meer vergramde Got,
Op dat ick daer deur mede Ga naar margenoot+
Niet en werd t'sviants spot.
O Vader Godt almachtich
Die t'leuen hebt ghesticht,
Uws gheests maect my deelachtich,
Dees leyde mijn ghesicht.
Van my soo wilt oock weynden
Hier alle quaden lust,
Soo dat aen allen eynden Ga naar margenoot+
Mijn ziel in v soect rust.
En laet my hier niet vallen Ga naar margenoot+
In gulsicheden quaet,
Ende bewaert ons allen
Hier voor onreyne daet.
|
|